Betaïne, ook bekend als trimethylglycine (TMG), is een aminozuur afgeleid van glycine, het eenvoudigste proteinogene aminozuur. Het is een organische chemische verbinding die behoort tot de grote groep van betaïnes - zwitterionen, die zowel positief als negatief geladen fragmenten (bevatten die niet naast elkaar liggen zoals in het geval van yliden). Hoewel velen van ons zich niet bewust zijn van het bestaan ervan, speelt betaïne een vitale rol in ons lichaam. Het wordt aangemaakt in combinatie met choline, of vitamine B4, wat vooral belangrijk is voor zwangere vrouwen. De naam betaïne komt van de isolatie uit bieten, die beschouwd worden als de best bekende natuurlijke bron van deze stof. Als gevolg hiervan wint betaïne, aan populariteit onder de verschillende voedingssupplementen die op de markt verkrijgbaar zijn, deels vanwege de volledig natuurlijke samenstelling.
Betaïne als medicijn
We komen vaak namen tegen als Betaïne HCL, een van nature voorkomend bestanddeel van maagsap. Het speelt een rol bij de spijsvertering en bevordert de opname van voedingsstoffen. Het was vrij verkrijgbaar tot 1993, toen het door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) van de lijst met supplementen werd geschrapt vanwege het vermeende gebrek aan effectiviteit. Onderzoeken in 2014, bevestigden echter de werkzaamheid ervan bij het verbeteren van de pH-waarde van de maag.
Betaïne met pepsine is een ander natuurlijk bestanddeel van maagsap. Beide stoffen zijn vooral nuttig bij de absorptie van calcium, vitamine B12, ijzer, en eiwitten. Pepsine zelf is een spijsverteringsenzym dat eiwitten afbreekt in kleinere elementen, waardoor ze gemakkelijk kunnen worden opgenomen in de dunne darm. Het wordt gevonden in de maag van mensen en veel dieren en wordt uitgescheiden door het maagslijmvlies als een inactief pro-enzym.
De functie van betaïne
Hoewel betaïne misschien niet zo bekend is, wordt het beschouwd als zeer belangrijk. Het heeft een belangrijke invloed op tal van biochemische processen en kan verschillende moleculen transporteren, hun binding beïnvloeden. Het kan bijvoorbeeld de binding van waterstof en koolstof vergemakkelijken. Een proces dat beïnvloed wordt door betaïne is de methyleringsreactie van homocysteïne aminozuren , waarbij methionine ontstaat. Methionine, een vaak onderschat aminozuur, is verantwoordelijk voor de interne creatineproductie, die de spierkracht en -massa, vergroot, evenals de eiwitsynthese, met name de translatie.
Eigenschappen van betaïne
Bieten, en dus betaïne, spelen geen belangrijke rol in onze voeding, wat een vergissing is, want ze zijn rijk aan leverbeschermende stoffen, vetverbrandende, en bacterieremmende verbindingen. Betaïne heeft twee interessante eigenschappen: het kan diep in de levercellen doordringen, en de regeneratie van methionine activeren. Aangezien de lever verantwoordelijk is voor het opvangen en neutraliseren van gifstoffen, is het goed functioneren ervan cruciaal, wat ondersteund kan worden door betaïne aan ons lichaam toe te dienen. Betaïne in bieten helpt ook choline, dat vetten in de lever afbreekt. Bieten die betaïne bevatten kunnen een belangrijk element zijn in het dieet van mensen die lijden aan obesitas en overgewicht.
betaïne als trainingssupplement
Het is essentieel om betaïne niet te vaak te gebruiken. Je kunt het beste twee tot drie keer per dag een dosis nemen. Overdosering van deze stof kan diarree of maagklachten veroorzaken. Betaïne moet worden gecombineerd met stoffen als creatine. De dosering, of de hoeveelheid die we, innemen is ook belangrijk. De dagelijkse behoefte aan betaïne varieert van één tot drie gram. Voor trainingen, moet het anderhalf uur voor en na de training worden ingenomen.
