Zink is een van de vele belangrijke micronutriënten voor het normaal functioneren van het menselijk lichaam. Het stimuleert in de eerste plaats de alvleesklier, de prostaat en de thymus en is ook betrokken bij het metabolisme van eiwitten, vetten en koolhydraten. Dankzij deze stof kunnen we verschillende smaken ruiken en proeven. Het beschermt ons tegen verkoudheid, bindvliesontsteking, ringworm, griep en tal van andere infecties, omdat het de werking van ons immuunsysteem verbetert.
Afdoende hoeveelheden van dit micronutriënt hebben een positief effect op de intellectuele prestaties en helpen bij ziekten als depressie of schizofrenie en dementie. Het biedt bescherming voor de macula van het oog. Daarnaast versnelt het de wondgenezing, verlicht het symptomen van osteoporose of inflammatoire darmziekten. Het is ook zeer nuttig bij de behandeling van diabetes en hypothyreoïdie. Het helpt bij huidirritaties, behandeling van acne en versterkt ook ons haar en onze nagels, wat vooral belangrijk is voor vrouwen die zich goed willen verzorgen.
Zinktekort
De gemakkelijkste manier om een tekort aan zink in het lichaam te herkennen is dat we soms een gebrek aan eetlust hebben, gemakkelijk verschillende infecties oplopen, concentratieproblemen hebben, haaruitval, broze nagels en een onaangenaam gevoel van vermoeidheid bijna de hele tijd. Een tekort gaat ook gepaard met een droge mond of huidziekten. Het draagt waarschijnlijk bij tot de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer. Helaas lopen heel veel mensen het risico op een tekort aan dit belangrijke element voor onze gezondheid. De reden hiervoor is eenvoudig: Zink zit gewoon niet vaak genoeg in het voedsel dat we eten, en meestal in kleine hoeveelheden.
Zinkgebrek kan leiden tot smaakstoornissen, zoals een metaalsmaak in de mond, helemaal geen smaak of een sterkere smaak dan we zouden moeten hebben. In de meeste gevallen gaat deze aandoening ook gepaard met depressie. De vijanden van zink zijn vooral alcohol, suiker, maar ook zemelen en producten met een hoog koper- en ijzergehalte. Daarom zijn mensen die worstelen met alcoholisme, spijsverteringsziekten, orthodoxe vegetariërs, liefhebbers van zoetigheid, drastisch gewichtsverlies of zelfs sporters vanwege hun grotere behoefte aan dit micronutriënt gevoelig voor problemen met een adequate zinkinname.
Zink wanneer innemen?
Zinktabletten zijn een supplement dat is aangewezen voor iedereen die bij zichzelf symptomen van zinktekort ziet. Deze omvatten pukkelige acne, verminderde wondgenezing, verhoogde huidontsteking, alopecia areata, verminderd libido, visuele stoornissen en groeistoornissen bij kinderen. Zink moet ook profylactisch worden ingenomen door veganisten en vegetariërs (vanwege de uitsluiting van rood vlees uit de voeding, de beste bron van dit element), alcoholmisbruikers en allen die drugs gebruiken die de opname van zink uit het spijsverteringskanaal verstoren. Ook tijdens de zwangerschap is zinksuppletie aan te bevelen. In overleg met een arts kunnen zwangere vrouwen preparaten gebruiken die het risico van obstetrische complicaties tot een minimum beperken en een goede ontwikkeling van de foetus en hoge intellectuele prestaties van het kind garanderen.
Zink en selenium
Dieetsupplementen combineren heel vaak zink met selenium. De werking van beide elementen is namelijk complementair en afhankelijk van elkaar. Een tekort van het ene kan de goede werking van het andere verhinderen, terwijl een teveel de gezondheid kan aantasten. Een goede oplossing is dus het gebruik van preparaten die qua zink- en seleniumgehalte in evenwicht zijn. Bij gezonde mensen kunnen enkele tientallen procenten van de dagelijkse behoefte in de vorm van een supplement, in combinatie met natuurlijke bronnen van deze elementen, al voldoende zijn. Heeft men echter een tekort aan een van deze elementen, dan is het beter te grijpen naar producten met hoge doses. Het duo selenium en zink is bijzonder belangrijk voor de gezondheid van onze schildklier, die deze elementen in de hoogste concentraties bevat. Zij beïnvloeden de stofwisselingsprocessen en de synthese van hormonen in de schildklier, en daarom staat een voldoende toevoer garant voor de goede werking ervan. Volgens studies is er een direct verband tussen de hoeveelheid selenium en zink in de voeding en de grootte van de schildklier of het voorkomen van wilskracht.
Het voorkomen van zink
Zink komt vooral in grote hoeveelheden voor in zeevruchten, zoals mosselen en oesters. Daarnaast bevatten kalfs- en varkenslever, pompoenpitten, kaas, rosbief, witte bonen, boekweitgrutten en zelfs pure chocolade ook veel zink. Iedereen zal dus zeker iets vinden dat bij hem past, zodat hij zijn gezondheidszorgen kan verzoenen met zijn smaakvoorkeuren. Vermeldenswaard is dat het beter is zink van dierlijke dan van plantaardige oorsprong te kiezen, omdat het veel gemakkelijker wordt opgenomen.
De dagelijkse inname van zink moet tussen 4 en 15 mg van deze stof liggen, maar bij adolescenten en volwassenen moeten grotere hoeveelheden van dit micronutriënt in hun dieet worden opgenomen. Als iemand problemen heeft met het in evenwicht brengen van zijn of haar voeding en verschillende symptomen van onvoldoende zinkinname gemakkelijk worden waargenomen, kan suppletie met geschikte preparaten nodig zijn. Kruiden zoals brandnetel en klis zijn effectief, maar als u niet zeker weet wat u moet kiezen, is het de moeite waard uw apotheker om hulp te vragen en u zult het zeker krijgen.
